Luksusowy dom towarowy w zabytkowym pałacu

Jeśli będziecie w Wenecji i już zwiedzicie wszystkie obowiązkowe zabytki, znajdźcie koniecznie czas, by zaglądnąć do Fondaco dei Tedeschi. Nie będziecie mieli problemów z jego znalezieniem. Efektowny budynek stoi nad Canal Grande, niedaleko mostu Rialto. W XIII wieku funkcjonował jako zajazd i magazyn dla kupców niemieckich, w latach 30. XX wieku była tu poczta, teraz zaś luksusowy dom towarowy.

Budowlę kupił Benetton, a gwiazdor architektury Rem Koolhas wraz z holenderską pracownią OMA odpowiedzialny był za jej odnowienie. Fondaco dei Tedeschi to znakomity przykład połączenia historycznego obiektu z wyrafinowanym designem i luksusem. Nawet jeśli nie kupicie niczego w butikach znanych projektantów, to spędzicie czas wśród niezwykłych wnętrz i będziecie mogli podziwiać panoramę Wenecji z efektownego tarasu.

Butiki i taras

Niech was nie przestraszy przystojny mężczyzna w liberii, stojący przy wejściu. Jego zadaniem jest otwarcie dla was drzwi. A więc w drogę….

Na parterze Fondaco dei Tedeschi, na dużej przestrzeni, zapewniającej niezakłóconą widoczność we wszystkich kierunkach, udekorowanej przez weneckich rzemieślników są kawiarnie i restauracja prowadzona przez szefa kuchni z Padwy Massimiliana Alajma. Poza tym umieszczono tu sklepy z pamiątkami, włoskie marki spożywcze oraz butiki oferujące wyroby weneckich rzemieślników.

Pierwsze piętro przeznaczono dla kobiet, drugie – dla mężczyzn, a trzecie – dla firm obuwniczych. To raj dla lubiących robić zakupy. Często bywają tu przeceny, więc może upolujecie markową odzież po dostępnej cenie.

Piętro czwarte jest dobudowane i wzbudza nadal kontrowersje fachowców. Poniżej starego świetlika zamontowano nowy sufit, wsparty na szklanej konstrukcji, który podtrzymuje salę konferencyjną i wystawową. Jest ona jakby zawieszona nad dziedzińcem.

Znalazła się tu również instalacja wizualna Under Water Fabrizia Plessiego (znany włoski twórca i rzeźbiarz). Z sali schody prowadzą na taras na dachu. Cały kompleks dostępny jest dla zwiedzających za darmo. Turyści pokochali go od razu, bo takiego widoku (360°) Wenecji, jak z tarasu na dachu Fondaco nie ma nigdzie.

Nowoczesność spotyka się z historią

Przed architektami pracującymi nad odnowieniem Fondaco było trudne zadanie. Musieli stworzyć obiekt spełniający wymagania wygody (schody ruchome, windy) i bezpieczeństwa XXI wieku nie naruszając zabytkowej konstrukcji i dbając o każdy detal.

— Cała historia tego miejsca byłą dla nas równie ważna, poczynając od XVI-wiecznego pałacu, po dzisiejszą adaptację. — tłumaczył Ippolito Pestellini Laparelli, najmłodszy dyrektor OMA, koordynujący prace nad projektem razem z Remem Koolhaasem oraz architektką Silvią Sandor.

Zachowano sporo starych elementów. Na środku dziedzińca nadal stoi dawna studnia a prawdziwa „chicca” to napisy na kolumnach pozostawione przez kupców sprzed setek lat. Podczas renowacji na fasadzie całkowicie zamalowano alegoryczne freski, wykonane w 1508 roku przez najsławniejszych wówczas malarzy, Giorgione i Tycjana. Nieliczne ocalałe fragmenty są obecnie eksponowane w Gallerie dell’Accademia.

Uwagę zwracają olbrzymie jasnoczerwone schody ruchome ze wstawkami z brązowego drewna, po wschodniej stronie budynku.

W atrium zachwyca efektowna nowa posadzka wykonana z czerwonych oraz białych marmurowych pasów. Czerwonych i złotych elementów jest więcej. Widać je na ścianach, balustradach, schodach, terakotowych ścianach oraz podłogach lastryko, a także na bramach.

Dziedziniec jest otwarty dla turystów i mieszkańców, nawet gdy dom towarowy jest nieczynny. Pełni rolę placu miejskiego i zawsze spotkacie tu odpoczywających ludzi. Łatwy dostęp do zabytkowych budowli nie jest w Wenecji czymś oczywistym. Wiele pałaców bowiem odrestaurowano, jednak mieszczą się w nich hotele lub muzea i wstęp nie jest prosty.

Niecodzienne są również aranżacje butików. Ich właściciele dostosowali je do zabytkowego wnętrza, nie rezygnując jednak z nowoczesnych elementów. Wystawy same w sobie są czasami dziełem sztuki.

Cenna budowla

W XIII wieku wybudowano Fondaco dei Tedeschi specjalnie dla kupców niemieckich, którzy tu mieszkali i składowali towary. W 1300 roku, wraz przejęciem domów należących do rodziny Polani, obiekt został rozbudowany. W 1505 roku został zniszczony przez wielki pożar. Senat wenecki zarządził przebudowę spalonego budynku. Projekt sporządzili Giorgio Spavento i Antonio Abbondi. Liczne remonty wnętrz przeprowadzono w XIX wieku oraz w latach 30. XX wieku w celu adaptacji budynku na urząd ceł. W 1939 roku w budynku ulokowano Pocztę Włoską, nie zmieniając jednak jego pierwotnego rozplanowania. Na początku XXI wieku postanowiono przekształcić Fondaco dei Tedeschi w centrum handlowe z panoramicznym widokiem na miasto.

W 2008 roku zapadła decyzja o sprzedaży Fondaco dei Tedeschi grupie Benetton. Rodzina Benetton zapłaciła za obiekt 54 miliony euro; 6 milionów zostało przekazanych Wenecji w zamian za zniesienie ograniczeń dotyczących publicznego korzystania z budynku, co najmniej 40 milionów zostało wydanych na remonty i restauracje wykonane przez studio OMA architekta Rema Koolhassa.