Foro Italico – sen o Imperium

Polscy turyści, którzy zwiedzają Rzym, rzadko tu docierają. A szkoda, bo Foro Italico, to ważny element współczesnej historii miasta. Gdy już zatem obejrzycie wszystko z listy rzymskich obowiązkowych miejsc i zabytków, wybierzcie się do tego miejsca. Są tam obiekty, imponujące wielkością i rozmachem, zgodnie z epoką, w której powstawały. Kompleks Foro Italico można odwiedzać codziennie o każdej porze. Znajduje się u podnóża malowniczego wzgórza Monte Mario.

Foro Italico, dawniej Foro Mussolini, to kompleks sportowy. Został zbudowany w latach 1928–1938 według projektu Enrico Del Debbio, a później Luigiego Morettiego. Projekt zainspirowany rzymskimi forami epoki cesarskiej, prezentowany jest obecnie jako najważniejszy przykład włoskiej architektury faszystowskiej ustanowionej przez Mussoliniego. W tym czasie wychowanie fizyczne odgrywało bardzo ważną rolę, a sport był uważany za wysoce edukacyjny. Nie tylko pomagał tworzyć doskonałą sylwetkę, ale przyzwyczajał ludzi do posłuszeństwa oraz dyscypliny.

Posągi na terenie kortów tenisowych

Najważniejszym i największym obiektem kompleksu jest Wielki Stadion Olimpijski. Został wykonany w całości z trawertynu. Może pomieścić do 70 tysięcy widzów. Na co dzień grają tu drużyny piłkarskie Lazzio i AS Roma. Na tym stadionie swe najważniejsze mecze rozgrywa piłkarska reprezentacja Włoch. Stadio Olimpico jest wyposażony także w bieżnię, co pozwala na organizowanie tu zawodów lekkoatletycznych.

W skład Foro Italico wchodzi także zespół pięciu basenów (odkrytych i zadaszonych), na których organizowane są zawody pływackie najwyższej rangi. Trybuny głównego basenu 50-metrowego (niezadaszonego) mogą pomieścić 12 tysięcy widzów.

Zdumiewający jest Stadio dei Marmi, wybudowany w latach 1928–1932, który obecnie pełni funkcję obiektu treningowego, zwłaszcza dla potrzeb lekkoatletyki.

Prowadzi do niego Via dei Fori Imperiali, ścieżka łącząca wybudowany w 1932 roku obelisk Mussoliniego ze stadionem olimpijskim. Ścieżka wybrukowana została mozaikami z lat trzydziestych XX wieku, przedstawiającymi sceny z włoskiej historii, zinterpretowane zgodnie z faszystowską ideologią. Stadio dei Marmi otoczony jest 59 czterometrowymi posągami mężczyzn, reprezentującymi poszczególne dyscypliny sportu. W 1959 roku, tuż przed igrzyskami olimpijskimi w Rzymie podczas debaty parlamentarnej zadecydowano o pozostawieniu marmurowych posągów bez zmian. Ostatecznie tylko najbardziej obraźliwe rzeźby zostały przekształcone.

Obelisk, wysoki na 17 metrów i widoczny z każdego miejsca kompleksu, był darem ludności Carrary dla Benito Mussoliniego. Widnieje na nim napis „Mussolini Dux”.

Fani tenisa znają dobrze Foro Italico Stadio del tennis di Roma, kompleks 11 kortów tenisowych o nawierzchni ceglanej, na których rozgrywane są turnieje tenisowe (Internazionali d’Italia). Obiekt ten jest także wykorzystywany do organizacji koncertów, czy meczów w siatkówce plażowej.

Italian Open 2019 na Foro Italico

W Foro Italico można odnaleźć wiele śladów po faszystowskiej przeszłości obiektu. Obecność Mussoliniego potwierdzają napisy na dużych blokach Empire Piazzale Marble. Następne znajdziemy przy Fontannie Sfery, dużej białej kuli spoczywającą na kwadracie umieszczonym w małym okrągłym basenie. Jego kształt miał reprezentować uniwersalność ducha sportu. Wokół fontanny są mozaiki przedstawiające tematy morskie autorstwa malarza Giulio Rosso. Wewnątrz ISEF (Instytut Wychowania Fizycznego) znajdują się mozaiki tego artysty, a na pierwszym piętrze jest słynna siłownia duce zaprojektowana przez Morettiego.

Na Foro Italico prowadzi Ponte Duca d`Aosta – most poświęcony chwale żołnierza włoskiego w I Wojnie Światowej. Na jednym z pylonów znajduje się napis „Lepiej przeżyć jeden dzień jak lew niż sto lat jak owca”.

Most miał w reprezentacyjnym stylu prowadzić od centrum Rzymu na Foro Italico gdzie były planowane Igrzyska Olimpijskie w 1940 roku.

Foro Italico stało się jednak główną areną Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rzymie dopiero w 1960 roku, a ich przebieg był po raz pierwszy transmitowany szeroko przez stacje telewizyjne, zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych.